هسته تحقیقاتی ایسکمی-ریپرفیوژن (Ischemia-reperfusion)
آسیب های ناشی از ضایعات ایسکمی-پرفیوژن مجدد از مهمترین علل آسیب بافت در بسیاری از شرایط بالینی هستند.
آسیب های ناشی از ضایعات ایسکمی-پرفیوژن مجدد از مهمترین علل آسیب بافت در بسیاری از شرایط بالینی هستند. آسیب قلبی پس از اعمال جراحی قلبی بااستفاده از بای پس قلبی-ریوی، آسیب بافت پیوندی پس از پیوند انواع بافت ها از قبیل فلپ های پوستی، پیوند کلیه، پیوند کبد و سایر ارگان ها عمدتا تحت تاثیر ضایعات ایسکمی-ریپرفیوژن هستند. همچنین پس از ایسکمی ارگان ها به مدت طولانی که معمولا پس از ترومبوز و متعاقب آن برقراری مجدد جریان خون، آسیب های ایسکمی-ریپرفیوژن اتفاق می افتند که یکی از عوامل مهم آسیب زننده در شرایطی مانند انفارکتوس حاد میوکارد، سکته مغزی و شرایط مشابه می باشد. فاکتورهای التهابی و اینفیلتراسیون لوکوسیتی از مهمترین عوامل آسیب در مواجهه با جراحت های ایسکمی-پرفیوژن مجدد هستند. ثابت شده است که ارتباط مستقیمی بین میزان آسیب های بافتی با میزان سیتوکین هائی التهابی خون وجود دارد.
ضایعات ایسکمی-رپرفیوژن باعث التهاب و تولید رادیکال های آزاد در بافت آسیب دیده و نهایتا باعث ایجاد پاسخ ایمنی التهابی سیستمیک می شوند که تمام بدن را درگیر می کند.
هسته تحقیقاتی ایسکمی-ریپرفیوژن به بررسی روش های جدید و عوامل دارویی در کاهش آسیب های ایسکمی-ریپرفیوژن می پردازد. از زمینه های تحقیقاتی که تاکنون توسط این هسته مورد بررسی قرار گرفته است شامل روش های preconditioning و post conditioning با روش های دارویی، درمان توسط سلول های بنیادی مزانشیمی و همچنین ایسکمی ارگان های دور به منظور کاهش ضایعات ایسکمی-ریپرفیوژن را می توان نام برد.
فعالیت های عملی شامل ایجاد مدل های حیوانی نارسایی قلبی، ایسکمی میوکارد، آسیب نخاعی، ایسکمی کلیه، پوست، عضله و ایسکمی مغزی را شامل می شوند. سپس استفاده از انواع متفاوتی از داروها و روش های غیردارویی به منظور کاهش ضایعات ایسکمیک و عوارض ریپرفیوژن در این مدل ها مورد بررسی قرار گرفته است.
اهداف و فعالیتها:
- اجرای طرح های تحقیقاتی مرتبط با حوزه ضایعات ایسکمی-ریپرفیوژن
- ایجاد مدل های ایسکمی و ریپرفیوژن به منظور بررسی این ضایعه در مدل های ضایعه مغزی، نخاعی، پوست، کلیه، بیضه ها، دستگاه گوارش، قلب و عضله
- استفاده از درمان های دارویی به منظور کاهش آسیب های ایسکمی-ریپرفیوژن
- بررسی مکانیسم های دخیل در آسیب ایسکمی-ریپرفیوژن
- راه اندازی روش های بررسی عملکرد قلب و تست های رفتاری و آزمایشگاهی مورد نیاز به منظور بررسی عوارض ایسکمی-ریپرفیوژن و کارایی روش های به کار برده شده به منظور جلوگیری از عوارض و یا کاهش آن ها
- چاپ نتایج و یافته های پژوهش ها در مجلات علمی معتبر بین المللی
دستاوردها:
- انتشار چندین مقاله در رابطه با آسیب های ایسکمی-ریپرفیوژن
- آموزش پژوهشگران و جذب و انگیزش آن ها به فعالیت های مورد نظر هسته تحقیقاتی
- همکاری با مراکز تحقیقاتی بالینی دانشگاه به منظور انجام طرح های تحقیقاتی مشترک مرتبط با نیازهای بخش درمان
- انجام چندین پایان نامه کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی (PhD) در زمینه ایسکمی-ریپرفیوژن توسط اعضای هسته
- برگزاری جلسات هم اندیشی و ترویجی به منظور افزایش اطلاعات دانشجویان و اساتید از زمینه ایسکمی
- راهنمایی دانشجویان پزشکی علاقمند به منظور انجام طرح های تحقیقاتی مستقل در زمینه فعالیت هسته
- همکاری با مراکز تحقیقاتی بالینی دانشگاه به منظور انجام طرح های تحقیقاتی
- مشترک مرتبط با نیازهای بخش درمان
- برنامه ریزی برای راه اندازی اولین کنگره تخصصی ایسکمی-ریپرفیوژن با همکاری گروه های بالینی و پایه در مرکز
ارکان هسته پژوهش:
- دکتر ناهید ابوطالب
- دکتر یاسر عزیزی
- دکتر سهیلا عرفانی
- دکتر مریم ناصر اسلامی
- سولماز ناصری
- هدی فتوت